Witajcie. Kolejny tydzień przed nami. Poświęcimy go na lepsze poznanie zwierząt z pól i lasów.

30.04.2020 r.

Dzień dobry drogie Misie!

Witamy w kolejnym dniu naszych edukacyjnych zmagań. Ciekawe czy odgadniecie kim będą bohaterowie naszego dzisiejszego spotkania.
Uwaga! Oto zagadka:

 

Pracowitsze są od ludzi,

wstają, gdy je słonko zbudzi.

Zorganizowane jak żołnierze,

każda coś do pyszczka bierze –

igły sosny lub źdźbła słomy.

Co to za zwierzęta? Wiesz, tylko pomyśl!

 

 (mrówki) 

 

Świetnie sobie poradziliście! Zapewne każdy z Was widział mrówki, jest ich sporo w lesie,
w parku, na trawnikach przy chodnikach…

Aby dowiedzieć się ciekawych rzeczy o ich życiu, zwyczajach i … zaletach zapraszamy Was
do obejrzenia krótkiego filmu:

(Prosimy rodziców o włączenie filmu od 4:00 min. do 9:00 min, a następnie od 10:30 min.
do 11:05 min.)

https://vod.tvp.pl/video/jedyneczka,o-mrowkach,19473959

Teraz już zapewne bardzo dużo wiecie o życiu tych małych stworzeń! Sprawdźmy! Spróbujcie odpowiadać na pytania pełnym zdaniem:

Ø  Kto mieszka w mrowisku?

Ø  Co robią mrówki robotnice?

Ø  Kto rządzi w mrowisku?

Ø  Dlaczego mrówki są pożyteczne?

Ø  Dlaczego mówi się o mrówkach, że są lekarzami lasów?

 

Wasza wiedza jest imponująca! Brawo!

Teraz zapraszamy do wykonania zadania na karcie pracy (labirynt mrówki – do pobrania
w galerii i na grupie Whatsapp). (W sytuacji braku możliwości wydrukowania można wskazać drogę mrówki palcem na ekranie).

Zachęcamy również do samodzielnego narysowania mrowiska, pamiętajcie, że jest tam wiele korytarzy…

Wysłuchajcie teraz króciutkiej piosenki o mrówkach. W niej także usłyszycie o ich zaletach.

 

https://www.youtube.com/watch?v=Rhr1TbzADy0

 

Teraz najważniejsze zadanie!

Uwaga! To duże wyzwanie!

Mrowisko budować będziemy!

Dom, jak u mrówek mieć chcemy!

Drogie Misie, zapraszamy Was do zbudowania własnego mrowiska.

Zamieńcie się w mrówki – robotnice i do dzieła. Możecie wykorzystać stół, krzesła, poduszki, koce… Więcej nie podpowiadamy. Ufamy Waszej wyobraźni! Gdy praca będzie wykonana, poproście rodziców, aby wykonali zdjęcie Wam w Waszych mrowiska. Pochwalcie się swoją pracą na naszej grupie Whatsapp!

 

Po skończonej pracy pora na spacer.

Może uda Wam się spotkać bohaterki naszego dzisiejszego spotkania?

Powodzenia i do zobaczenia!

 

29.04. ŚRODA

Dzień dobry kochane Misie!

 

Wczoraj rozmawialiśmy o polu i jego ekosystemie czyli zależnościach pomiędzy wszystkimi żyjących tam zwierzętami i roślinami. Dzisiaj uzupełnimy nasze informacje o kilka ciekawostek. W pierwszej kolejności zapraszamy Was do obejrzenia przygotowanej prezentacji na temat wybranych mieszkańców pola. Zwróćcie uwagę na sposób i tempo ich poruszania się.

 

Prezentacja z ciekawostkami o mieszkańcach pola znajduje się na grupie Whatsapp.

 

A teraz niech każdy z Was zastanowi się i spróbuje wypowiedzieć się pełnym zdaniem na następujące pytania:

·       Które z przedstawionych zwierząt porusza się najszybciej?

·       Które z przedstawionych zwierząt porusza się najwolniej?

·       Jak myślisz, według jakiej kolejności dobiegną do mety podczas wyścigu poszczególne zwierzęta?

Prosimy teraz, żebyście spróbowali nazwy zwierząt, które dziś poznaliśmy podzielić na sylaby. Kto określi, ile ich jest?

Teraz zapraszamy Was do podjęcia wyzwania związanego z zabawą w poruszanie się wg instrukcji. Wymaga to od Was uważności, wiedzy i sprawności.

 

Prezentacja z ćwiczeniami znajduje się na grupie Whatsapp.

 

Kończąc zajęciach chciałybyśmy zaprosić Was do wykonania pracy plastycznej, która będzie polegała na stworzeniu przez Was wybranego polnego zwierzątka. Wykorzystajcie do tego w dowolny sposób odciśniętą przez Was Waszą dłoń na kartce papieru po uprzednim zamalowaniu ręki farbą. Jesteśmy pewne, że będziecie miały mnóstwo pomysłów co z takiego wzoru może powstać. Jednocześnie mamy dla Was mała podpowiedź jak to może wyglądać.

 

Wzory dostępne na grupie Whatsapp.

 

Chętnych zapraszamy do pracy z książką:

Karta pracy str. 59 – książka różowa

str. 38 – 39 książka zielona

  

28.04. WTOREK

 

Dzień dobry drogie Misie!

Dzisiaj zapraszamy Was na wycieczkę na pole. Mamy dla Was baaaaaardzo ciekawy film, który przeniesie Was w to niezwykłe miejsce. Oglądajcie uważnie. Zwróćcie uwagę na mieszkańców pola. Po obejrzeniu poprosimy Rodziców o zadanie Wam kilku prostych pytań.

 

1.     Kim jest tytułowy bohater filmu?

2.     Kogo odwiedził Skrzat Borówka?

3.     Gdzie Haberek zaprosił swojego gościa?

4.     Co to jest pole?

5.     Jakie zwierzęta uczestnicy spaceru spotkali na polu?

 

https://www.youtube.com/watch?v=nWS6MHbPJz4&feature=youtu.be

 

Jak już odpowiedzieliście na wszystkie pytania i staliście się ekspertami ekosystemu na polu to teraz mamy dla Was kilka zagadek słownych. Dobrze Was znamy, i wiemy, że z pewnością odgadniecie je od razu.

 

Długi ma ogonek,
oczy – jak paciorki,
gdy zobaczy kota
– ucieka do norki.
(mysz)

 

Ma długie uszy,
bardzo zwinnie skacze.
Zmyka więc przez pola,
gdy psa zobaczy.
(zając)

 

Rano nas budzi swym głosem jak dzwonek,
ten mały szary ptak to …. (skowronek)

 

Z nazwy i z piór,
podobna jest do kur.
(kuropatwa)

 

Teraz jeszcze chciałybyśmy zaproponować Wam znane już wszystkim Misiom zadanie polegające na podzieleniu usłyszanych słów na sylaby. Poproście rodziców o pomoc w tym zadaniu. Niech głośno i powoli wypowiedzą poszczególne słowa (skowronek, bażant, mysz, chomik, zając gąsiorek, pustułka). A może niektórzy z Was spróbują wyodrębnić poszczególne głoski? Powodzenia!

 

Teraz nadszedł czas na ekspresję plastyczką. Wykonamy pracę zaproponowaną przez Skrzata Borówkę pracę. Będzie to makieta przedstawiająca pole. Będą potrzebne następujące materiały: styropian (może być kawałek tektury), kolorowy papier, nożyczki, klej (może być również plastelina lub masa play-doh). Etapy przygotowania makiety zobaczyliście w prezentowanym filmie. Zapraszamy do wspólnej zabawy z rodzicami. Pamiętajcie, żeby podzielić się z nami efektami swojej pracy. Do dzieła.

 

Uffff… to była wyczerpująca praca! Jesteście wspaniali. W nagrodę przygotowałyśmy dla Was niespodziankę, abyście się mogli troszeczkę rozruszać. Jesteście ciekawi co to takiego? To koniecznie sprawdźcie, trzeba kliknąć tutaj:

 

https://wordwall.net/pl/resource/946502/lekcja-wf

 

To już naprawdę koniec!

Do zobaczenia, do jutra!

 

27.04 - PONIEDZIAŁEK  

Na początek poproście kogoś dorosłego o przeczytanie poniższego tekstu, a następnie spróbujcie odpowiedzieć na zadane pod tekstem pytania.

"Ada bardzo lubiła, gdy rodzice czytali jej książki. Niektóre znała prawie na pamięć. Czasami jednak prosiła, żeby wymyślali dla niej zupełnie nowe historie. Pewnego wieczoru mama opowiedziała jej bajkę o dwóch niesfornych zajączkach. Ich ulubioną zabawą było puszczanie „lustrzanych zajączków”. Gdy kierowało się lusterko w stronę światła, promień odbijał się w nim i dawał odblask, którym można było dowolnie sterować. Wystarczyło poruszać lusterkiem w gorę, w dół i na boki, a odbite światło skakało jak mały zajączek. Ada leżała wygodnie w łóżku, a mama zaczęła opowieść: „Zajączek Hyc i zajączek Hop mieszkali z rodzicami w leśnej kotlince. Ich mama wiele razy ostrzegała synków przed niebezpieczeństwem i prosiła, żeby nigdy nie oddalali się od domu i nie rozmawiali z obcymi. Jednak zajączki były bardzo ciekawe, co kryje się za strumieniem.

– Zróbmy tylko małe hyc! – powiedział zajączek Hyc.

– A potem zróbmy małe hop! – powiedział Hop.

Szybciutko zrobiły „hyc!” „hop!” i „kic, kic” i przeskoczyły strumień. A tam było tyle ciekawych rzeczy! Jagodowe krzaki, nory borsuków, ślady dzików i bukowe orzeszki. Zajączki kicały leśną drogą i nawet nie zauważyły, że są już daleko od domu.

– Wracajmy, bo mama będzie nas szukać – powiedział Hyc.

– Ale w którą stronę? – zawahał się jego brat.

Na prawo była wielka jaskinia. Na lewo był głęboki wąwóz. Na wprost były bagna.

Z tyłu nadchodził… Ktosiek…”

– A kto to jest Ktosiek? – zapytała Ada.

– Taki nie wiadomo kto. Ktoś obcy, komu nie można ufać.

– Ojej! I co te zajączki teraz zrobią?

– Posłuchaj dalej… – mama wzięła głęboki oddech i wróciła do swojej opowieści:

„Ktosiek zbliżał się szybko, o czym świadczyły szelest łamanych gałęzi i falujące zarośla. Zajączki przytuliły się do siebie i pisnęły:

– Mamo, ratuj!

Z krzaków wyszedł wielki kocur, zwany rysiem. Był cztery razy większy od zwykłego kota. Miał dzikie spojrzenie i szpiczaste uszy.

– Co jest, szaraki? Co tu robicie? – zapytał i obwąchał kulące się ze strachu zwierzątka.

– Idziemy do domu – wyszeptał Hyc.

– Do mamy – dodał Hop.

– A gdzie to jest? – zapytał ryś.

– Tam – Hyc wskazał kierunek.

– Tam – jego brat pokazał kierunek przeciwny.

– Hm… widzę, że zabłądziliście. Ja was zaprowadzę – zdecydował ryś.

– Ale my nie możemy iść z nikim obcym. Mama nam nie pozwala.

– Ja obcy? Ja? Przecież ja jestem waszym dobrym wujkiem i od dawna przyjaźnię się z waszą mamą – ryś wyszczerzył zęby w sztucznym uśmiechu.

– Ale my cię nie znamy. Ty jesteś Ktosiek – odparły zajączki.

– Ktosiek? Dobre sobie! Mam na imię Miłosław, bo w całym lesie słynę z tego, że jestem bardzo miły.

– Skoro znasz naszą mamę, to powiedz, jak ona wygląda – zapytał podchwytliwie Hyc.

– Noo… jest większa niż wy, ma bardzo długie uszy, które czasami leżą płasko, a czasem są nastroszone do góry. Ma mocne tylne nogi i potrafi bardzo wysoko skakać. Aha! No i bardzo was kocha! Zgadza się? – zakończył ryś.

– Chyba tak… – szepnęły zajączki.

– Obiecałem waszej mamie, że w razie potrzeby się wami zaopiekuję. Chodźcie za mną, zaprowadzę was do domu. Zajączki spojrzały na siebie niepewnie. Wtem na drzewie pojawiła się wiewiórka.

– Nie ufajcie mu! To jest Ktosiek! – krzyknęła i bęc! rzuciła w rysia orzeszkiem, który trafił go prosto w nos.

– A kysz! – warknął ryś. – Mam coś dla was, kochane szaraczki – odwrócił się i zerwał krzaki pełne soczystych jagód.

– Dziękujemy – odparły zajączki, które poczuły się już bardzo głodne.

– Piii! Nie jedzcie tego! – pisnął przelatujący ptak.

– On chce was oszukać! – krzyknęła myszka, a mrówki zebrały się w jedną mrówczą drużynę i zaczęły gryźć rysia po łapach.

– Uciekajcie! – wrzasnął borsuk.

Przerażone zajączki zaczęły uciekać, a ryś ruszył za nimi. Skakały najszybciej jak potrafiły, ale Ktosiek był szybki jak gepard. Już, już miał capnąć zębami kark jednego z zajączków, gdy stało się coś niespodziewanego. Blask o sile tysiąca latarek oślepił oczy rysia, który potknął się o wystający korzeń i upadł pyskiem prosto w błoto. Bęc!

– Lustrzany zajączek! – wrzasnął Hop.

Okazało się, że to zajęcza mama puściła „lustrzanego zajączka” prosto w oczy napastnika. Zanim ryś otrząsnął się z błota i odzyskał wzrok, posadziła dzieci na swoim grzbiecie i powiedziała:

– Trzymajcie się mocno. Wracamy do domu!

Wieczorem, w bezpiecznej kotlince, Hyc i Hop przytuliły się do mamy.

– Przepraszamy. Już nigdy więcej nie będziemy same odchodzić od domu i rozmawiać z Ktosiem. Dziękujemy, że nas uratowałaś, mamusiu.

Mama pogładziła mięciutkie uszy swoich synków i powiedziała:

– I podziękujcie też „lustrzanemu zajączkowi”. Bez niego bym sobie nie poradziła”."

Odpowiedzcie na pytania:

−O czym opowiadała mama Adzie?
−Co było ulubioną zabawą niesfornych zajączków?
−Jakie imiona miały zajączki?
-  Przed czym mama ostrzegała zajączki?
− Czy posłuchały one mamy?
− Kogo spotkały w lesie?
−Kto to jest Ktosiek?
− Jak skończyła się ta historia?
− Czy wy też możecie spotkać Ktośka?
−Co wtedy powinniście zrobić?
Pamiętajcie! Nie należy ufać obcym, a jak słyszeliście, zajączki najlepiej się o tym przekonały. Jeśli ktoś obcy Was zaczepia, poinformujcie o tym bezwzględnie swoich Rodziców.

Drugie zadanie - poznamy dzisiaj  kolejną literkę. W Waszych książkach są zadania do wykonania. Jak wiecie wiosną budzą się różne zwierzątka. Opowiadanie było o zajaczkach, ale są jeszcze mniejsze zwierzęta, to owady, bez których trudno byłoby ludziom żyć na Ziemi. Nowa literka "u" znajduje się na początku słowa ul, czyli nazwy domku dla pszczółek. Zadanie w zielonych książkach - 34-37 - poznajcie nową literkę, wykonajcie zadania. Pamiętamy o pisaniu literki ołówkiem! W książkach różowych - strony 58-59. Czy znacie jakieś zwierzątka, w nazwach których słychać głoskę "u"?

Miłego dnia. :)