5. CZERWCA - PIĄTEK

Dzień dobry. W ostatnim dniu tygodnia podsumujemy wszystkie zebrane informacje związane z emocjami. Poniżej jest tekst "Moje emocje" nam w tym pomoże. Poproście o przeczytanie kogoś starszego.

Żal mi minionych wakacji, urodzin, które już były,
i tego, że odwiedziny babci już się skończyły.
Smutno, że tata wyjechał, mama tak mało ma czasu,
i złość mnie bierze, że brat mój robi tak dużo hałasu.
Tu, w moim sercu, mieszkają uczucia: miłość, radość i smutek.
Czasem jestem tak bardzo szczęśliwy, lecz czasem także się smucę.
W kieszonce kasztan na szczęście o tym wciąż przypomina,
że wszystko, co jest tak smutne, kiedyś z czasem przemija.
Zobacz, już się uśmiechasz, bo znowu będą wakacje,
tata niedługo już wróci, z mamą pójdziesz na spacer.
Po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znów świeci,
po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.

Odpowiedzcie na pytania:
− Co mieszka w sercu?
− Czy zawsze jest nam wesoło?
− Czy zdarza się, że coś was smuci?
− Czy zdarza się, że coś was złości?

Pamiętajcie, że czucia, emocje są czymś normalnym, naturalnym, co zawsze towarzyszy ludziom – dorosłym i dzieciom. Ale należy pamiętać o tym, że po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znowu świeci, po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.

Żeby, pomimo brzydkiej pogody, dopisywał Wam dobry humor zachęcam do zabawy z poniższą piosenką. Taniec zawsze wywołuje dobre emocje.

https://www.youtube.com/watch?v=cgEnBkmcpuQ

Życzymy Wam miłego weekendu :) Czekamy na jakieś relacje fotograficzne z tego tygodnia.

 

4. CZERWCA - CZWARTEK

Witajcie. Dzisiaj proponujemy wykonanie paluszkowych pacynek, które pomogą Wam w odgrywaniu teatrzyków. Wykonacie je wg instrukcji fotograficznej, na przykładzie wykonanej przeze mnie żabki. Wystarczy kolorowy papier, klej, nożyczki i mazaki. Na złożonej na pół kartce rysujemy kształt zwierzątka, wycinamy, dorysowujemy lub doklejamy brakujące elementy i łączymy brzegi klejem tak, by środek pozostał nie sklejony. Wkładamy na palce i gotowe. Zapraszamy do zabawy w teatr. Nagrajcie jakąś scenkę ze znanej lub wymyślonej przez Was bajki i wrzućcie filmik na grupie WhatsApp. Życzymy miłego dnia i owocnej zabawy :)

 

3. CZERWCA - ŚRODA

Wczoraj poznaliście w piosence "dziwnych gości" - były to emocje, które nami kierują w różnych sytuacjach. Dzisiaj zapraszamy do zabawy z naszymi emocjami. Pokażcie swoim bliskim jakąś minę wyrażającą emocje, a Oni niech odgadną o co Wam chodziło. Następnie zamieńcie się rolami. Emocje mogą być różne, ale zawsze wyrażają nasze potrzeby, przeżycia. W galerii załączmy karty pracy z emocjami - m.in. dokończenie sekwencji z emocjami, grę - wystarczy kostka i pionki, a stanięcie na polu z buźką oznacza pokazanie wskazanej emocji, czy twarz, na której możecie wyrazić swoje emocje lub dowolne, jakie przyjdą Wam do głowy. Dodatkowo jest plansza z buźkami w parach - można je wydrukować lub na ich wzór narysować swoje i zagrać w domino lub podzielić na pojedyncze buzie i zagrać w memory.

Żeby Wam poprawić humory zapraszamy do zabawy ruchowej, która z pewnością wywoła w Was mnóstwo energii.

https://www.youtube.com/watch?v=MG6iPAU2b0I

Życzymy miłego dnia :)

 

2. CZERWCA - WTOREK

Dzień dobry. Dzisiaj trochę zadań związanych z dziećmi ale również z tolerancją. Poproście o przeczytanie poniższego opowiadania "Piłka dla wszystkich" i odpowiedzcie na podane pytania.
Niepełnosprawny Franek z grupy Ady często śnił o tym, że gra w piłkę nożną. W snach nie siedział na wózku inwalidzkim, tylko biegał po boisku najszybciej z całej drużyny i strzelał najwięcej goli.
– Brawo, Franek! – krzyczeli kibice.
– To najlepszy zawodnik! – rozlegały się głosy.
Jednak gdy szczęśliwy i dumny Franek otwierał oczy, od razu uświadamiał sobie, że to był tylko sen, a on nigdy nie zostanie piłkarzem. Patrzył na swoje nogi, którymi nie mógł poruszać, i robiło mu się wtedy bardzo smutno. Ada przyjaźniła się z Frankiem i bardzo lubiła się z nim bawić. Pewnego dnia zauważyła, że chłopiec jest wyjątkowo radosny. Miał roześmiane oczy i wesoło pomachał do niej, gdy tylko pojawiła się w sali. Dziewczynka była ogromnie ciekawa, co jest tego przyczyną. Może dostał długo oczekiwany bilet do teatru? A może spełniło się jego marzenie o jeździe na koniu?
– Cześć! Nie uwierzysz, co się stało! – powiedział Franek, gdy Ada usiadła przy nim na dywanie.
– Opowiedz.
– W sobotę pojechałem z moim starszym kuzynem na mecz piłki nożnej. Grały drużyny z dwóch różnych szkół. Byłem bardzo blisko i mogłem obserwować każdy ruch zawodników!
– To świetnie. Ja nie przepadam za oglądaniem meczu, ale cieszę się, że ci się podobało – odpowiedziała Ada.
– Mój kuzyn podwiózł mnie do ławki, na której siedzieli zawodnicy rezerwowi. I całe szczęście, bo bramkarz skręcił nogę w kostce i trzeba go było zastąpić. Wyobraź sobie, że nagle ktoś kopnął piłkę, a ja ją złapałem!
– Ojej! Zostałeś bramkarzem?
– Nie. Po prostu piłka wypadła poza boisko i leciała prosto na mnie. Chwyciłem ją i rzuciłem z powrotem jednemu z napastników.
– Brawo!
– A wtedy on na mnie nakrzyczał…
– Jak to nakrzyczał? Powinien ci podziękować – zdziwiła się Ada.
– Niestety, nie. Powiedział, żebym się stamtąd wynosił, bo tylko przeszkadzam. A jego koledzy się śmiali i słyszałem, jak mówią o mnie „krasnal na wózku”.
– Prawdziwi sportowcy się tak nie zachowują! – zezłościła się Ada.
– Jeden z nich zaczął pokracznie chodzić i wskazywał na mnie palcem, a potem wszyscy śmiali się z moich butów. Chciałbym chodzić, nawet taki wykrzywiony, a ja przecież nie mogę chodzić wcale… Pomyślałem, że piłka jest nie dla mnie.
– Myślałam, że opowiesz mi o czymś wesołym. Jak cię zobaczyłam, wyglądałeś na szczęśliwego, a ta historia jest smutna – stwierdziła Ada.
– Bo jeszcze wszystkiego ci nie opowiedziałem! – uśmiechnął się Franek.
– Potem wydarzyło się coś wspaniałego! Ada była bardzo ciekawa, a Franek opowiadał dalej:
– Mój kuzyn bardzo się zdenerwował i zdecydował, że zabierze mnie z tego boiska, chociaż mecz rozgrywał się dalej. Kiedy odjeżdżałem, usłyszałem dźwięk gwizdka. Kapitan drużyny przerwał mecz i zwołał wszystkich zawodników. Nie słyszałem, co do nich mówił, ale po chwili dogonił nas, a za nim przybiegła reszta drużyny. Powiedział do mnie tak: „Jako kapitan Niebieskich chciałem cię przeprosić za zachowanie moich kolegów. Oni zresztą zrobią to sami”. I wtedy każdy z piłkarzy podszedł do mnie i podał mi rękę. Widziałem, że było im wstyd. Zapytali, jak mam na imię i co mi właściwie dolega.
– To dobrze, bo już chciałam się wybrać z Olkiem na to boisko i im dokopać! – powiedziała stanowczo Ada.
– Chciałaś ich zbić? – spytał zaskoczony Franek.
– Nie, dokopać im kilka goli. Jak się zdenerwuję, to potrafię kopnąć tak mocno jak stąd do Krakowa!
– To szkoda, że cię tam nie było – zaśmiał się chłopiec. Franek opowiedział Adzie ciąg dalszy tej historii. Zawodnicy dowiedzieli się, że chłopiec doskonale zna zasady gry w piłkę nożną, bo razem z tatą ogląda każdy ważny mecz. Zaproponowali Frankowi, żeby został sędzią, dali mu gwizdek i posadzili na honorowym miejscu, z którego miał świetny widok na całe boisko. Od tej chwili chłopiec bacznie obserwował grę, dawał sygnały zawodnikom, a nawet zadecydował o jednym rzucie karnym. Okazało się, że jest bardzo dobrym i uważnym sędzią i nikt nie powiedział o nim „sędzia kalosz”, czyli taki, który się nie zna na grze i ciągle się myli.
– I wiesz, co mi powiedzieli na pożegnanie? – zakończył opowieść Franek.
– Powiedzieli, że skoro mam niesprawne nogi i nie mogę grać w piłkę nożną, to przecież mam sprawne ręce i mogę grać w koszykówkę. Mój tata dowiedział się, kto prowadzi drużynę koszykarską dla zawodników na wózkach, i od jutra zaczynam treningi. A ja myślałem, że piłka jest nie dla mnie. – Piłka jest dla wszystkich! – powiedziała Ada.
– Zobaczysz, kiedyś przyjdę na mecz koszykówki. Ty będziesz najlepszym koszykarzem, a ja będę piszczała najgłośniej ze wszystkich kibiców.
 

• Rozmowa na temat opowiadania.

− Co śniło się Frankowi?
− O czym opowiadał Adzie?
− Jak zachowywali się chłopcy?
− Co zrobił ich kapitan?
− Kim został Franek na meczu?
− Co powiedzieli chłopcy Frankowi na pożegnanie?
− Co będzie ćwiczył Franek?
− Jak oceniacie zachowanie chłopców na początku, a jak potem, po rozmowie z kapitanem?

Posłuchajcie również piosenki o emocjach, jakie mogą nam towarzyszyć - https://www.youtube.com/watch?v=Mq5LVKj8pXQ ,przy której wykonanać możecie kolejne zadanie, mianowicie pracę plastyczną "dzieci z całego świata". Możecie malować, wyklejać, rysować dzieci, które mieszkają w dowolnej części świata. Przy okazji zauważcie, że dzieci na całym świecie lubią podobne rzeczy - zabawę, jedzenie słodyczy, być szczęśliwym. Różnią się natomiast kolorem skóry, miejscem zamieszkania, humorem i.... czym jeszcze? Pomyślcie sami. W galerii załaczamy kilka ciekawych kart pracy. Życzymy miłego dnia :)

 

1. CZERWCA - PONIEDZIAŁEK

Witajcie! Dzisiaj Wasze święto dlatego zapraszamy Was do obejrzenia małej niespodzianki, jaką przygotowały dla Was panie z przedszkola.

https://przedszkole21-kozle.pl/news/1341

Ponadto w galerii zadania dla chętnych. Życzymy Wam miłego dnia :)