Edukacja teatralna w naszej grupie to całoroczna zabawa z pacynką podusią Asią, która- kiedy tylko ktoś przyłoży do niej swoją głowę i zaśnie choć na chwilę- podgląda dziecięce senne marzenia i to, co dzieje się w ich wyobraźni. To ona właśnie zachęcała dzieci do zabaw w udawanie, w rozwijanie swojej wyobraźni w wielu ćwiczeniach teatralnych. W drugim półroczu nasze zabawy obracały się wokół jednej tematyki: wiersza Jana Brzechwy "Kaczka Dziwaczka". Analizowalismy tekst, zastanawiając się nad tym ,czy warto być dziwnym, czy może lepiej być jak inni i "trzymać się rzeczki"? zastanawialiśmy się, skąd kaczki wiedziały, że Dziwaczka zjadła tasiemkę, mówiąc, że to makaron? A może to zwykla plotka? Każdy wers wiersza nacechowywaliśmy emocjami, świetnie bawiąc się swoimi głosami, pokazując zmartwienie, zdziwienie, złość, sarkazm, oburzenie i wiele innych. Animowaliśmy materiał, linę, rolki po papierze, zamieniając je w kacze dzióbki, lornetki, material w rzeczkę, a linę w koło, skakankę i tasiemkę, którą zjadła Dziwaczka. Dzieci pomagały w wykonaniu lornetek, kaczych jaj, które stanowiły deokarcję na scenie. Poznaliśmy też jedną z wielu lalek aktorskich: marionetkę. To ona była inspiracją do naszego tańca. Oglądaliśmy też krótkie filmiki, pokazujące taniec irlandzki, taniec współczesny. Taniec irlandzki również wykorzystaliśmy w naszym tańcu. Podczas wspólnych zabaw zwracaliśmy uwagę na to, że praca grupy aktorskiej jest podobna do gry drużyny piłkarskiej: musimy działać zespołowo, wzajemnie się wspierać, by obraz na scenie był efektowny. Dzieci pięknie współpracowały, dobrze się bawiły, a na koniec były z siebie szalenie dumne, bo, jak same śpiewały w piosence:

"teatr to zabawa, dla nas szalona sprawa

tu nie ma dla nas barier, to pole naszych karier.

Czy chcesz być kaczuszką, zającem, czy papużką

tu wszystko się wydarzy, jeśli tego chcesz!"

Zbliżają się wakacje. Podusia Asia idzie już spać. Ale życzy wszyskim dzieciom pięknych snów, nieograniczonej niczym wyobraźni, a idąc tropem Kaczki Dziwaczki i jej sąsiadek: by czasem były jak ta Dziwaczka:różne, odważne, ale czasem jak jej sąsiadki: trzymały się rzeczki, czyli zasad i norm. Dla dobra swojego, swoich Rodziców i nauczycielek oczywiście :)